آقا الان یه مسئله ای هست این وسط. وقتی زنده است می گن باده پرسته و ... بعد وقتی میمیره هم بهش می گن عاشق مست. الان این چه منافاتی با هم داره؟
یعنی به نظرم باید از یه المان دیگه استفاده می کردی. اگه می گن باده پرسته و منظورشون اینه که بده. باید بعدش بهش بگن زاهدی فلان مثلا. یا برعکس. غیر این چیز خوبیه. دستت درد نکنه
نمی دونم واسه شعر هم امتیاز می دیم یا نه؟ اگه آره که مثلا 4
۲۶ دی ۹۵، ۰۰:۱۷
پاسخ:
مسئله اینکه ما دو نوع مست تو ادبیاتمون داریم یکی همون مست شراب خواره که به واسطه ی شراب شراب خواری مست می شه و اون یکی مستیه که از عشق مسته حالا تو جاهای مختلف مست عشق به خدا به یار به فلان بهمان.
مشکل اینکه ادم همون ادمه وقتی مرده تغییر نمی کنه صرفا برداشت مردم پس از مرگ طرف و قبل از مرگ طرف از اون فرق می کرده. فرد حالت مستی داشته و شکل شمایل دائم الخمری داشته و مردم اونو باده پرست می خوندن ولی وقتی می میره برداشت ها تغییر می کنه و اونو فردی که از عشق مسته می بیین. این شعر بیان تناقض نوع دیدن های مردمه نه قضاوت راجب اینکه این فرد که شمایل مستی داشته خوبه یا نه
سلام. ساقی( خدایی ساقی واسه دختره. :| :همر:) جان ببین یه چیزی که تو شعر خیلی مهمه و اگه دقت کرده باشی تو شعرِ شاعرهایی که توی هر دوره خیلی برجسته شده و باعث شده اونا وردِ زبونِ مردمِ زمونهشون بشن، اینه که زبانِ کار، زبانِ همون دورهست. البته داریم شاعرهایی که زبانشون فاخرتره. ولی باز هم از قاموسِ زمانهی خودشون برخاسته. مثلاً تو ذهنِ من یکی مثل حامد عسگری، زبانش کاملاً امروزی و حتی الآنیه. خیلی راحت واژهپردازی میکنه و راحت هم پذیرفته میشه. بعد ازون طرف یکی مثل فاضل نظری هم که جزو همون شاعرهایی هست که پیشتر گفتم زبانش کمی فاخرتره، اونم فخامت و صلابتِ کلامش باز هم خاستگاهِ امروزه.
اینا رو گفتم که بگم زبانِ شعر شما چنین نیست. مثلاً باده و مست و مردهپرستی حتی.. ینی به لحاظ مضمون هم حرف جدیدی نیست. بخوایم بحث ساختاری هم بذاریم کنار، محتوا هم محتوایی هست که خیلی قدیمیه. ینی فکر کنم حافظ هم پیرامون این بحث حرفهایی زده یا شاعرانِ دورهی سبک هندی. ببین آخه تو شعر بخصوص، خیلی خلق مفاهیم جدید و تصاویر بدیع و لفظپردازیهای نوین مهمه. ینی این دقیقاً وجه تمایز شاعری میشه که شعرش فراگیر میشه. برای همینه که من خیلی به نظرم زبانِ جدید و مفهومِ نو مهمه.
نکتهی دیگه، وزنه. عزیز شما وزن مدنظرت بود یا نه؟ چون وزنش الآن نه وزن کلاسیکه، نه نوئه. سپید هم که وزن نداره. ولی شما با توجه به اینکه انگاری قافیه دادی، حالا نمدونم تعمدی بوده یا نه، کار رو سخت کردی. اگه وزن هم مقصودت بوده، خب الآن به لحاظ وزنی هم لنگ در هوائه. در مجموع شعر هنوز جای کار داره به نظرم.
کاربران بیان میتوانند بدون نیاز به تأیید، نظرات خود را ارسال کنند. اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.
وقتی زنده است می گن باده پرسته و ...
بعد وقتی میمیره هم بهش می گن عاشق مست.
الان این چه منافاتی با هم داره؟
یعنی به نظرم باید از یه المان دیگه استفاده می کردی. اگه می گن باده پرسته و منظورشون اینه که بده. باید بعدش بهش بگن زاهدی فلان مثلا. یا برعکس.
غیر این چیز خوبیه. دستت درد نکنه
نمی دونم واسه شعر هم امتیاز می دیم یا نه؟
اگه آره که مثلا 4